พระลือโขง หรือพระจามเทวี ซุ้มเรือนแก้ว เนื้อเขียว วัดกู่เหล็ก จังหวัดลำพูน
พระลือโขงเป็นพระดินเผาที่มีอายุการสร้างพันกว่าปี เป็นยุคเดียวกับพระรอด กรุมหาวัน และถึงแม้ว่าจะเป็นพระที่มีความงดงามกว่าพระรอดมาก แต่ด้วยจำนวนพระที่มีปรากฎน้อย ทำให้ไม่ค่อยจะมีคนรู้จัก และเกือบจะไม่ค่อยมีใครเคยได้เห็นของจริง พระองค์นี้เป็นของคุณหมอชวลิต จันคณา คุณหมอชวลิตนั้นเป็นเจ้าพิธีบวงสรวงเปิดกรุพระเจดีย์ ได้เคยนำพระลือโขงมาให้ผมดูอยู่สององค์ คือองค์เนื้อเหลือง และองค์เนื้อเขียว องค์เนื้อเหลือง ผมได้เคยนำมาให้แฟนเพจได้ชมกันไปแล้วนะครับ ซึ่งก็เป็นพระที่มีความสวยสะอาดมาก ส่วนพระองค์นี้เป็นเนื้อเขียว ก็มีความสะอาดและมีความคมลึกมากขึ้นไปอีกเป็นสิบเท่า จึงกล่าวได้ว่าเป็นพระดินเผาองค์ที่สวยงามมากที่สุด
พุทธลักษณะขององค์พระเป็นศิลปะปาละ ผ่านทางศิลปะพุกามในช่วงระยะเวลาเดียวกับยุคหริภุญไชย พระเศรียรเป็นเศียรโล้น ปรากฎเม็ดพระศกเป็นเม็ดโตที่ชัดกว่าพระลือโขงองค์เนื้อเหลืองที่ผมเคยนำมาให้ชมไปแล้ว อีกซ้ำยังมีเส้นกระจังหน้าที่ชัดเจนด้วย พระพักต์กลมแป้น พระปรางอิ่มเป็นแก้มยุ้ย พระเนตรกลมตายาวแบบตามนุษย์ พระนาสิกโด่งคมชัดเลยครับ มีพระโอษฐ์ที่ยื่นคล้ายปากสตรี พระกรรณทั้งสองข้างเป็นเส้นคู่ที่คมชัด พระอุระนุนพระนาภีกลมกลึงแบบเอวนาง คล้องจีวรแบบห่มดอง ปรากฎเส้นสังฆาฏิ 2 เส้นและข้างสังฆาฏิเป็นแผ่น พระหัตถ์ขวาแสดงนิ้วชัดเจนทั้ง 5 นิ้ว
พระลือโขงเป็นพระที่สวยสะอาดไม่มีดินขี้กรุ แต่มีคราบปูนขาวจากอากาศจับอยู่ในส่วนที่ลึกขององค์พระ การยึดถือเป็นพระเก่าก็มาจากผิวขององค์พระจะมีสีด้าน ปราศจากผิว plastic cover ตามธรรมชาติ และปกคลุมด้วยปูนขาวจากอากาศจับแน่นแต่บาง ๆ พระมีพุทธคุณทางโชคลาภโดยสูงส่งครับ
รังสรรค์ ต่อสุวรรณ/ Rangsan Torsuwan
Phra Lue Khong Amulets and Buddha Image Phra Cham Devi in green house arch, Ku Lek Temple, Lamphun Province
Phra Lue Khong was a clay Buddha statue that had been built for over a thousand years.Itwas the same age as Phra Rod Maha Wan, and although it was more beautiful than Phra Rod But with a small number of amulets appearing Rarely makes someone known And almost no one has ever seen the real thing This is belonging to Dr. Chavalit Chankana. Dr. Chavalit is the open sacrifice ceremony for the Chedi chamber. Used to show me at two pieces of Phra Lue Khong It was the yellow flesh And the green meat. I have already brought it to my fanpage on Facebook to see. Which is a Buddha image that is very beautiful and clean. It was green.It was s also cleaner and had ten times more sharpness . it can be said that it is the most beautiful terracotta Buddha
The characteristics of the Buddha is the art of Pala. Through the art of Bagan in the same period as the Hariphunchai era His head was a bald head. It appeared as a clearer seed that was clearer than the Phra Khong Mekong, the yellow flesh that I had brought to see. Again, there was also a clear front grille as well Round rest Buddha amulet The Buddha statue was full of exaggerated cheeks. Round eyes, long eyes like a human eye Narcotically prominent, clear. With a mouth held out like a woman's mouth .
The ears of both ears are sharp and clear lines. Uranus, round shaped lathe of Phra Nang wear a yellow robe It appeared 2 lines of Sangkha line and the side of the Sangha was a sheet. The right hand shows all 5 fingers clearly.
Phra La Khong Buddha amulet, beautiful, clean, without soil, dung but with lime stains from the air beholding deep in the Lord Buddha The old Buddha image was derived from the surface of the Buddha statue. There was a matt color without natural plastic cover and covered with lime from the air. Hold tight but thin. The Buddha had a noble fortune.
Rangsan Torsuwan / Rangsan Torsuwan 18 January 2020
พิธีวางศิลาฤกษ์สร้างพระเศรษฐีจามเทวีซุ้มเรือนแก้ว (พระลือโขง) ณ วัดแม่สารป่าแดด ต. เวียงยอง อ. เมือง จ. ลำพูน ในวันเสาร์ที่ 18 ม.ค. 2563
Chandra Hartono Jokowidjaja
Arpapun Jokowidjaja who is a Thai businesswoman, married to Chandra Hartono Jokowidjaja, an Indonesian business man who exports Thai rice to Indonesia. Arpapan Jokowidjaja is a volunteer for many projects in Thailand.
คุณอาภาพรรณ โจโควิดจาจาที่เป็นนักธุรกิจชาว
ไทย แต่งงานกับคุณชันดร้า ฮาร์โทโน โจโควิดจาจานักธุรกิจชาวอินโดนิเซียที่
ส่งออกข้าวไทยไปยังประเทศอินโดนีเซียคุณอาภาพรรณ โจโควิดจาจาทำงานเป็น
อาสาสมัครให้กับโครงการต่างๆ ในประเทศไทย
Beginning with my first year of international curriculum at Mahidol University in Thailand, I participated in several voluntary projects. When I was in the third year of my study, I was the president of a rural area development voluntary club. Every year we set out to teach young children in rural areas such as Fang District, Chiang Mai and Nakhon Thai District, Phitsanulok Thailand. We also helped looking after the young orphans at Phaya Thai Orphanage in Bangkok once a week. Back then I was young and had no income, I dedicated my time and physical labor to help the underprivileged. Until we gained more income and have no financial problems, we would be ready to provide what the community is still lacking according to our capabilities.
After my graduation from the university, I mainly started working and taking care of my own family. I was quite distant from volunteering jobs and could only spend just a bit of my time for them. My hope was to be ready for something we love to do once again.
After a while, I came back to do more volunteering jobs. This time my focus was on the three southern border provinces: Pattani, Yala and Narathiwat. I opened the fan page “Palungjai Su Chaidaentai (Help the 3 southern border provinces)” to provide more information about the project and gather help. I extended my existing work to other provinces throughout Thailand especially provinces suffering from natural disasters. I also opened another fan page “Palungjai Thailand (Help Thailand)”
Initially, I usually packed some food and necessary supplies to help raise morale for the police and soldiers who were stationed in three southern provinces starting from just 10 boxes to the full capacity of a few train compartments. Not only for the morale of officers, we also provide many things and help in many forms to villagers, the disabled, the elderly, young students through both fan pages.
Moreover, every year we set up the youth camp to invite young children from three southern provinces to have a study trip in Bangkok and do activities together. During the new year we help prepare some activities for the children’s day. In public holidays such as father’s and mother’s days we organize some charitable activities. Recently, every new semester we work as patrons for Methiwutthikorn School in Lamphun Province for the young novices and poor students. I am also appointed by the monk dean of Lamphun province to be one of this school’s committee members.
ดิฉันเริ่มทำงานจิตอาสามาตั้งแต่เรียนอยู่ชั้นปี 1 มหาวิทยาลัยมหิดลอินเตอร์เนชั่นแนล คอลเลจ พอมาตอนอยู่ปี 3 ก็เป็น ประธานชมรมอาสาพัฒนาชนบท ทุกปีดิฉันจะออกไปสอนหนังสือเด็กๆในพื้นที่ห่างไกล เช่น อำเภอฝางจังหวัดเชียงใหม่ และ อำเภอนครไทย จังหวัดพิษณุโลก และเป็นจิตอาสาช่วงเลี้ยงเด็กกำพร้าที่บ้านเด็กอ่อนพญาไทอาทิตย์ละหนึ่งวัน ในวันที่เราเป็นเด็กยังไม่มีรายได้เราก็ลงแรง และเมื่อวันที่เรามีพอและมีพร้อม เราก็พร้อมจะแบ่งปันที่สิ่ง
สังคมยังขาดอยู่ตามกำลังที่เรามีหลังจากจบมหาวิทยาลัย ดิฉันก็เริ่มทำงานเริ่มมีชีวิตครอบครัว งานอาสาจึงห่างหายไปบ้าง ทำได้นิดๆหน่อยๆ แต่เมื่อวันหนึ่งที่ดิฉันพร้อมมากขึ้นก็กลับมาทำสิ่งที่
ดิฉันรักอีกครั้ง โดยส่วนใหญ่จะเน้นไปทาง 3 จังหวัดชายแดนใต้ ผ่านแฟนเพจ
“พลังใจถึงชายแดนใต้” แต่ต่อมาได้เริ่มทำไปยังที่อื่นๆ ทั่วประเทศ โดยเฉพาะงาน
ภัยพิบัติต่างๆ โดยได้เปิดอีกแฟนเพจ “พลังใจไทยแลนด์”เริ่มจากนั่งแพคสิ่งของประจำเป็นไปให้กำลังใจเจ้าหน้าที่ทหารตำรวจอาสาที่ประจำการอยู่ในสามจังหวัดชายแดนใต้ จาก 10 กล่อง 20 กล่อง 100 กล่อง ไปจนถึงหลายๆ ตู้โบกี้รถไฟ ไม่แค่เพียงส่งกำลังใจให้เจ้าหน้าที่ ดิฉันและคณะทำงานคอยช่วยเหลือชาวบ้าน คน
พิการ คนชรา เด็กนักเรียน นักศึกษา ในรูปแบบต่างๆ ผ่านทั้ง 2 แฟนเพจทุกปีเราก็จะร่วมจัดค่ายเยาวชนพาน้องๆ จาก 3 จังหวัดชายแดนใต้ มาทัศนศึกษาที่กรุงเทพ มาเรียนรู้ แลกเปลี่ยน ทำกิจกรรมร่วมกัน ช่วงภัยพิบัติ ดิฉันและทีมงานจะช่วยกันจัดของบรรเทาสาธารณภัย ช่วงปีใหม่วันเด็กพวกก็จะช่วยกันจัดงานวันเด็กทุกวันสำคัญอย่างเช่น วันพ่อแห่งชาติ วันแม่แห่งชาติ ดิฉันและทีมงานก็จะทำกิจกรรมดีๆ ถวายเป็นพระราชกุศล ทุกปีการศึกษาใหม่เราจะช่วยอุปถัมภ์โรงเรียนเมธีวุฒิกร จังหวัดลำพูน สำหรับสามเณรและเด็กนักเรียนที่ยากไร้ ปัจจุบันโรงเรียนเมธีวุฒิกร โดยเจ้าคณะจังหวัดลำพูน ได้แต่งตั้งดิฉันให้เป็นกรรมการโรงเรียนฝ่ายฆราวาส
No comments:
Post a Comment