Rise of the warrior “Ancient Siam Warrior “
Authentic Painting at S.A.C. Subhashok The Arts Centre
Soi Phrom Chit ,Sukhumvit 39
Bangkok, Thailand
m.me/sacbangkok
Call 02 662 0299
NAI KHANOM TOM By Man Surapong Thai Artist
This image contain an element of a boxer. I focused on the heroism aspect.
The overall concept of the exhibition is just inspired by Thai boxers.
Thinking about my childhood, then I liked watching the TV drama of Nai Khanom Tom, a boxer that Somrak Khamsingh played as.
ภาพนี้จะเป็นภาพที่มีลักษณะของนักมวยอยู่ด้วย ผมเน้นในส่วนของความเป็นวีรบุรุษครับ
แนวคิดเป็นไปตามแนวคิดโดยรวมของนิทรรศการเลยครับ เพียงแต่ได้แรงบันดาลใจมาจากนักมวยไทย
คือผมนึกถึงวัยเด็กด้วยครับตอนนั้นผมชอบดูละครเรื่องนายขนมต้ม สำหรับภาพนี้นะครับ
จำได้ใช่มั้ยครับที่สมรักษ์ คำสิงห์ แสดง
Hero Exhibition 2558
We often have the notion that our problems are the greatest. Looking for a way or solution seems be difficult. But with consciousness and careful consideration, it turns out that
that everything on earth has its own solution. The hardest problem we faced may seems so easy comparing to other's problems and we always find someone who is in worse situation than us. By all human instinct, we will come back to go over and find that these problems are so small. Surapong Sudasna Na Ayudhya (Man Surapong) is a man who comes across problematic crises, figures out the existing merits oneself has and searches for someone with unyielding effort, preserverance, problem solving skill and diligence. Man Surapong thinks that Anyone who has All of these four characteristics can solve the problems he encountered. In fact, those people he look for are in the working class such as labors and workers who were originally overlooked but they are very important for the community.
Boxing career in Thailand can be said that it stemmed from the poverty. Many physical labors and workers trained themselves to be the boxers to fulfill their childhood dream. This is the one way that Man Surapong presents "Hero Art Exhibition" to portray the clearer image of Thai society as workers and Muay Thai boxers have inspiration to overcome the poverty.
He changes the strengths, such as in the muscles we have the idea that the labor. Must be strong. Muscular enhancement artists look more solid than reality. Ties that are too big for physical appearance are not caused by hard work alone. It is the result of the words and insults of the people around. Although the work done to the body to adjust to tolerate pain. But the side of the mind that needs to be adjusted for the external impact is important. The muscles that appear are not caused by physical exercise alone. But the use of mental strength. When the pain lasted for a long time. We have to adjust ourselves to respond to that pain, which is the instinct for survival in itself. When it hurts, it is very strong. Tight muscle. In addition to the muscles, the hands and feet are also larger and larger than the average person. These do not represent physical defects. But communicating the work done is more common.
มนุษย์เรามักมีความคิดว่าปัญหาของเราคือปัญหาที่ยิ่งใหญ่ที่สุด การมองหาทางออกหรือทางแก้ไขจึงเป็นเรื่องยากจนเกินกว่าจะหาได้ ทว่าเมื่อมีสติและเริ่มพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้วกลับพบว่าทุกสิ่งอย่างบนโลกล้วนมีทางออกของตัวเอง ปัญหาที่เราคิดว่าหนักเมื่อมองรอบข้างอาจพบคนที่ลำบากกว่าเรา และโดยสัญชาตญาณเราจะย้อนกลับมาทบทวนและพบว่าปัญหาที่เราเจอนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยเมื่อเทียบกับคนกลุ่มนี้ แมน สุรพงศ์ สุทัศน์ ณ อยุธยา คือชายหนุ่มผู้เจอวิกฤตปัญหาและพยายามพิจารณาสิ่งรอบข้างหาข้อดีของสิ่งที่ตนเองมีอยู่ ค้นหาว่าใครที่มีความพยายาม ความอดทน ความไม่หนีปัญหาและความขยัน 4 สิ่งที่เขาคิดว่าหากค้นพบบุคคลที่มีครบจะจะช่วยแก้ไขปัญหาที่เขาเผชิญอยู่ได้ และเมื่อได้หยุดคิดก็พบว่าบุคคลกลุ่มนั้นที่ตามหาแท้จริงแล้วอยู่ใกล้ตัวเรามากกว่าที่คิด ผู้ใช้แรงงานคือกลุ่มคนที่ถูกมองข้ามทว่าในความเป็นจริงกลับมาความสำคัญอย่างยิ่งต่อชุมชน
อาชีพนักมวย ในประเทศไทย อาจกล่าวได้ว่า มาจากความยากจน และ การนำแรงงานมา ฝึกฝนจนเป็น นักกีฬา ความใฝ่ฝันจากวัยเยาว์ เป็นหนทางหนึ่ง ที่แมน สุรพงษ์ นำเสนองาน Hero Art Exhibition สะท้อนภาพ สังคมไทยอย่าง แจ่มชัด ไม่ว่ากรรมกร ผู้ใช้แรงงานหรือนักกีฬามวยไทย ต่างมีแรงบันดาลใจที่จะ ก้าวหนีให้พ้นกับความยากจนทั้งสิ้น
ผลงานของแมนเริ่มต้นจากนำจินตนาการของคนทั่วไปต่อกรรมกรมาปรับเปลี่ยนเสริมจุดเด่น อาทิ ในเรื่องของกล้ามเนื้อที่เรามีชุดความคิดว่าผู้ใช้แรงงาน จะต้องเป็นคนที่แข็งแรง ศิลปินเสริมกล้ามเนื้อให้ดูบึกบึนกว่าความเป็นจริง มัดกล้ามที่ใหญ่เกินกว่าลักษณะทั่วไปทางกายภาพไม่ได้เกิดจากการทำงานหนักเพียงอย่างเดียว แต่เกิดจากความหนักหนาที่ได้รับจากคำพูดและคำดูถูกของคนรอบข้าง แม้งานที่ทำจะทำให้ร่างกายต้องปรับเพื่อทนรับกับความเจ็บปวดแล้ว แต่ด้านของจิตใจที่ต้องปรับเพื่อเข้มแข็งรับกับสิ่งกระทบภายนอกก็เป็นเรื่องสำคัญ มัดกล้ามเนื้อที่ปรากฏจึงไม่ได้เกิดจากการใช้พละกำลังทางกายอย่างเดียว แต่เกิดการจากใช้พละกำลังทางจิตใจด้วย เมื่อความเจ็บปวดเข้ามากระทบนานวันเข้า มนุษย์เราก็ต้องปรับตัวเพื่อตอบรับความเจ็บปวดนั้นซึ่งเป็นสัญชาตญาณเพื่อความอยู่รอดที่มีอยู่ในตัว เมื่อเจ็บมากก็จะยิ่งเข้มแข็งมาก มัดกล้ามจึงยิ่งใหญ่ขึ้น นอกจากกล้ามเนื้อแล้วอวัยวะอย่างมือและเท้ายังมีขนาดที่ใหญ่และนิ้วที่มากกว่าคนทั่วไป สิ่งเหล่านี้ไม่ได้แสดงถึงความบกพร่องทางร่างกาย แต่สื่อสารถึงงานที่ทำที่มีมากกว่าคนทั่วไป
Surapong Sudasna na Ayudhya
Every type of art has its own charm and supports other kinds of art so well
This month I would like to introduce an artist who excels in drawing, painting, sculpting and installations.
His name is Surapong Sudasna na Ayudhya, also known as Man Surapong. His mindset is not to limit oneself from one's potential and to explore all kinds of art techniques.
In 2012, a Chinese ink-acrylic painting on paper “Human” by Surapong won the 2nd prize (Triennial Prize) in an art exhibition “The 3rd Bangkok Triennial International Print and Drawing Exhibition”. Artists from 60 countries came to participate in this exhibition and in total there were 2,963 submissions. At that time Surapong was a graduate student who was studying for a Master’s degree at Silpakorn University in Bangkok. In October 2015, one of his paintings (Chinese ink-acrylic on wood) “Painters in blue atmosphere” was inspired by the everyday life of painters who work at high places which are difficult and dangerous. The painting was auctioned at Sotheby in Hong Kong. In 2017 he received an excellence award from Shanghai International Contemporary Art Exchange Exhibition and Workshop in Shanghai, China.
Here is the interview
JY: Could you tell me about your art education?
SS: After finishing high school in Bangkok, I chose to study art at Silpakorn University and obtained a Bachelor’s Degree of Fine Arts (Painting, with 2nd Class Honors) in 2008 and then Master’s Degree of Fine Arts (Painting) in 2014. Although my focus study is painting, my subjects of interest encompass sculpting, mixed media art and installation as well. Many artists and I don’t limit ourselves to one branch of art we’re proficient in. That’s the reason why I don’t want to give up sculpting or installations to pursue the one path of painting as I believe that every type of art has its own charm and supports other kinds of art so well. Art competitions and exhibitions give me more opportunities to think outside the box and make the many kinds of art I want.
JY: What about a scholarship and training you had in the past?
SS: In 2013, when I was studying for the Master’s degree at Silpakorn University, I received a scholarship for art students from “General Prem Tinsulanonda Statesman Foundation”. I joined the Workshop Youth Camp Creative Arts with national artists, and was one of the 4th generation students, selected as an outstanding student. The trip brought me to an exhibition in Los Angeles, USA. In 2015, I went to Italy to work as an assistant artist in the 56th Venice Biennale Art Exhibition.
JY: Will there be any changes to your exhibitions in the future?
SS: At the moment, my plan is still the same as earlier exhibitions. I just want to exhibit my paintings as well as sculpting works and installations.
JY: Do you have any suggestions or comments about improving art quality in Thailand?
SS: There are so many ways to improve art quality in Thailand. To achieve this result, we should improve the life of artists. First of all, I think the most problematic issue for an artist is lack of funding. There are many outstanding Thai artists but many have insufficient money to make beautiful artworks with impressive quality. It is always helpful if the government and private organizations could provide more financial support or set up more domestic and international exhibitions for independent artists who have less money so they can create more excellent art works. Secondly, apart from solely giving full support to the most famous artists they already know, the art collectors should have open minds to consider buying some contemporary or experimental arts from less well-known artists. Thirdly, the artist should ask themselves first whether they can work without money or not, since the starting point is usually the hardest compared to the end point and they must not have to wait for help without doing anything. Finally, the pricing of artwork is another issue for artists to consider because it can have tremendous impact on the artworks in the future. Setting too high price is a problem because the value of artworks cannot be reduced easily. Thus, a good plan for appropriate pricing is necessary as it helps increase the number of potentially new and existing art collectors.
JY: Some final thoughts?
SS: There are some people I look up to and want to thank them. The first one is professor Kamol Tassananchalee (National artist). Associate Professor Ithipol Thangchalok (National artist) was my advisor when I was an undergraduate student. Roong Terapichit was my professor who told me not to imitate other artists and find my own way of working, and Thawan Duchanee, a national artist who passed away in 2014, gave me a chance to participate in an exhibition in USA in 2013. They all taught me not to limit my own ability in drawing and try my hardest to surpass my own ability in sculpting.
สุรพงศ์ สุทัศน์ ณ อยุธยา
งานศิลปะทุกประเภทมีเสน่ห์ในตัวเอง
และยังช่วยสนับสนุนงานศิลปะแขนงอื่นๆได้เป็นอย่างดี
ในเดือนนี้ดิฉันขอแนะนำศิลปินที่ยอดเยี่ยมการวาดเส้น การวาดภาพ การปั้นและศิลปะจัดวาง
เขามีชื่อว่าคุณสุรพงศ์ สุทัศน์ ณ อยุธยา หรือที่เป็นที่รู้จักในนามของคุณแมน สุรพงศ์ แนวความคิดของเขานั้นจะไม่จำกัดขีดความสามารถของตนเองและศึกษาเทคนิคทางศิลปะในทุกประเภท
ในปีพ.ศ. 2555 ผลงานภาพวาดหมึกจีน สีอะครีลิคบนกระดาษที่มีชื่อว่า “Human” ของคุณสุรพงศ์ได้รับรางวัลรองชนะเลิศจากงานการประกวดภาพพิมพ์และวาดเส้น นานาชาติ ครั้งที่ 3 ศิลปินจาก 60 ประเทศเข้าร่วมในงานนิทรรศการครั้งนี้และมี ผลงานส่งเข้าประกวดจำนวน 2,963 ชิ้นงาน ในตอนนั้นคุณสุรพงศ์เป็นนักศึกษา ปริญญาโทของมหาวิทยาลัยศิลปากรที่กรุงเทพ ในเดือนตุลาคมพ.ศ. 2558 ผลงานภาพวาดหมึกจีน สีอะครีลิคบนไม้กระดานที่มีชื่อว่า “ช่างทาสีในบรรยากาศ สีฟ้า” ได้รับแรงบันดาลใจมาจากชีวิตประจำวันของช่างทาสีที่ทำงานอยู่บน ที่สูงซึ่งยากลำบากและเสี่ยงอันตราย ต่อมาภาพวาดนี้ถูกประมูลขายที่ซัทเทอบี้ส์ ประเทศฮ่องกง ในปีพ.ศ. 2560 เขาได้รับรางวัลยอดเยี่ยมจากการประกวดผลงาน ศิลปะ จากงาน Shanghai International Contemporary Art Exchange Exhibition and Workshop ที่นครเซี่ยงไฮ้ สาธารณรัฐประชาชนจีน
จากนี้ไปเป็นการสัมภาษณ์
จานีน: อยากทราบเรื่องการเรียนด้านศิลปะของคุณ
สุรพงศ์: หลังจากที่เรียนจบชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายในกรุงเทพ ผมเลือกที่จะ เรียนศิลปะที่มหาวิทยาลัยศิลปากรจนได้รับปริญญาตรีด้านจิตรกรรม (สาขา จิตรกรรม เกียรตินิยมอันดับสอง) ในปีพ.ศ. 2551 และปริญญาโทด้านจิตรกรรม (สาขาจิตรกรรม) ในปีพ.ศ. 2557 แม้ว่าผมจะศึกษาด้านจิตรกรรมเป็นหลัก แต่วิชา ที่ผมสนใจนั้นยังรวมไปถึงงานประติมากรรม สื่อผสม และศิลปะจัดวาง
ศิลปินหลายๆท่านและผมจะไม่ยอมจำกัดตัวเองอยู่แต่ในสาขาที่มีความเชี่ยวชาญ ที่สุด นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงไม่อยากละทิ้งงานประติมากรรมหรืองานศิลปะ จัดวางเพื่อที่จะมุ่งยังเส้นทางงานเขียนภาพเพียงอย่างเดียวเพราะผมเชื่อ ว่างานศิลปะทุกประเภทมีเสน่ห์ในตัวเองและยังช่วยสนับสนุนงานศิลปะแขนงอื่นๆ ได้เป็นอย่างดี การประกวดแข่งขันและนิทรรศการศิลปะทำให้ผมมีโอกาสคิดนอก
กรอบและทำงานศิลปะได้หลายชนิดตามที่ต้องการ
จานีน: อยากทราบเกี่ยวกับทุนการศึกษาและการฝึกอบรมที่เคยได้เข้าร่วมในอดีต
สุรพงศ์: ในปีพ.ศ. 2556 ตอนที่ผมกำลังศึกษาในระดับปริญญาโทที่มหาวิทยาลัย ศิลปากร ผมได้รับทุนการศึกษาสำหรับนักเรียนศิลปะจากมูลนิธิรัฐบุรุษ พลเอก เปรม ติณสูลานนท์ ผมยังได้เข้าร่วมในงานเวิร์คช็อปสรรสร้างศิลปินร่วมสมัยกับ ศิลปินแห่งชาติและเป็นหนึ่งในนักเรียนรุ่นที่ 4 ที่ได้รับเลือกให้เป็นนักเรียนดีเด่น เดินทางไปแสดงผลงานในนิทรรศการที่นครลอส แองเจลลิส สหรัฐอเมริกา และในปีพ.ศ. 2558 ผมเดินทางไปยังประเทศอิตาลีทำงานเป็นผู้ช่วยศิลปินในงาน นิทรรศการศิลปะ Venice Biennale Art Exhibition ครั้งที่ 56
จานีน: จะมีความเปลี่ยนแปลงในงานนิทรรศการของคุณในอนาคตหรือไม่
สุรพงศ์: ในตอนนี้แผนการของผมยังคงเหมือนกับงานนิทรรศการครั้งที่ผ่านมา ผม อยากจะแสดงงานจิตรกรรม งานประติมากรรมและงานจัดวางองค์ประกอบ
จานีน: คุณมีข้อเสนอแนะหรือคำวิจารณ์เกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพศิลปะในประเทศไทยหรือไม่
สุรพงศ์: ยังมีอีกหลายวิธีที่จะพัฒนาคุณภาพงานศิลปะในประเทศไทย เพื่อที่จะทำให้ได้ผลแบบนี้เราควรจะพัฒาชีวิตของศิลปินก่อน อันดับแรกผมคิดว่าปัญหาที่สำคัญที่สุดของศิลปินคือการขาดแคลนเงินทุน ศิลปินไทยมีความสามารถมากมาย แต่หลายๆคนไม่มีเงินพอที่จะสร้างผลงานที่สวยงามมีคุณภาพน่าพอใจ ถ้ารัฐบาลหรือองค์กรเอกชนมอบความช่วยเหลือด้านการเงินมากกว่านี้หรือจัดตั้งงาน นิทรรศการในประเทศไทยหรือต่างประเทศให้กับศิลปินอิสระที่มีเงินไม่มากเพื่อที่ จะได้สร้างสรรค์ผลงานชิ้นดีเยี่ยม อันดับสอง นอกเหนือไปจากการให้การ สนับสนุนศิลปินที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักดีแล้วอย่างเต็มที่ ผู้สะสมงานศิลปะควรมีใจ เปิดกว้างยอมพิจารณาซื้องานศิลปะร่วมสมัยหรือแนวทดลองจากศิลปินที่ไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก อันดับสาม ศิลปินควรถามตัวเองก่อนว่าสามารถทำงานโดยที่ไม่มีเงินได้ หรือไม่ เพราะจุดเริ่มต้นเป็นจุดที่ยากสุดเมื่อเปรียบเทียบกับจุดสุดท้ายและศิลปิน จะต้องไม่รอความช่วยเหลือโดยที่ไม่ทำอะไรเลย อันดับสุดท้าย การตั้งราคา ผลงานศิลปะเป็นอีกประเด็นหนึ่งที่ศิลปินควรพิจารณาเพราะว่ามีผลอย่างมากกับ มูลค่างานในอนาคตเพราะว่ามูลค่างานศิลปะไม่สามารถลดได้โดยง่ายดาย แผนการที่ดีสำหรับการตั้งราคาที่เหมาะสมนั้นจำเป็นเพราะจะช่วยเพิ่มจำนวนผู้สะสมผลงานศิลปะหน้าใหม่และที่มีอยู่เดิม
จานีน: มีอะไรที่อยากจะฝากเป็นการส่งท้าย
สุรพงศ์: มีหลายท่านที่ผมถือเป็นแบบอย่างและอยากขอขอบคุณ คนแรกคือ ศาสตราจารย์กมล ทัศนาญชลี (ศิลปินแห่งชาติ) รองศาสตราจารย์อิทธิพล ตั้งโฉลก (ศิลปินแห่งชาติ) อาจารย์ที่ปรึกษาของผมตอนที่ผมเรียนระดับชั้น ปริญญาตรี ศาสตราจารย์รุ่ง ธีรพิจิตรเป็นผู้ที่บอกผมไม่ให้ลอกเลียนแบบศิลปินผู้อื่นและให้ค้นหาวิธีการทำงานของตัวเอง อาจารย์ถวัลย์ ดัชนี ศิลปินแห่งชาติที่ เสียชีวิตในปีพ.ศ. 2557 ได้ให้โอกาสผมไปเข้าร่วมงานนิทรรศการที่สหรัฐอเมริกา ในปีพ.ศ. 2556 ทุกท่านสอนให้ผมอย่าจำกัดความสามารถของตัวเองโดยการวาด ภาพเพียงอย่างเดียวและให้ใช้ความพยายามมากที่สุดในการเอาชนะความสามารถ ของตนเองในเรื่องงานประติมากรรม
The legend of Muay Thai
By Panra Kratius & Dr. Pitisuk Kraitus
At the time of the fall of the ancient Thai capital of Ayuthya in 1767, when the city was destablized and heading ofr destruction because it rulers were weak, the invading Burmese troops rounded up a group of Thai residents and took them as prisoners. Among them were a large number of Thai boxers, who were held by the Burmese potentate Suki Phra Nai Kong of Kai Pho Sam Ton at the city of Ungwa.
In 1774, in the Burmese city of Rangoon, the Lord Mangra, king of the Burmese, decided to organize a seven-day, seven-night celebration in honor of the pagoda where the Buddha’s relics are preserved. He ordered a royal presentation of a Thai boxing match between Thai and Burmese fighters. For the celebration, he also arranged for several folk-type spectacles such as the costume plays called likay, comedies and farces, and sword-fighting matches. The boxing ring was set up in front of the throne.
During the first day of the celebration, a high-ranking Burmese nobleman led a Thai boxer to pay his respects to the Burmese king. Lord Mangra then agreed to allow a Burmese boxer to pit his strength against that of the Thai boxer. A referee led the Thai boxer into the ring and introduced his as Nai Khanom Tom, a famous fighter from Ayuthya, a viewers saw a robust, dogged dark-skinned captive. Among the group of Burmese spectators was a group of Thai captives who view [sic] with each other in cheering him.
As soon as he matched with a fighter, Nai Khanom Tom began dancing around his opponent, which amazed and perplexed the Burmese spectators. The referee then announced that the dance was a Thai tradition (wai khruu) through which the boxer paid his respects to his mentor.
Then the signal for the match was given, Nai Khanom Tom rushed forward, elbowing and pummeling his opponent in the chest until the latter collapsed. The referee, however, judged that the knockout was not to be considered a victory for th eThai boxer, since his Burmese opponent had been distracted by the wai khruu dance, so Nai Khanom Tom had to confront nine other Burmese boxers. This decision prompted the other Thai boxers to vounteer to fight together with Nai Khanom Tom to avenge him.
Nai Khanom Tom agreed to fight against the other Burmese boxers to uphold the reputation of Thai boxing. His last opponent was in fact a boxing teacher from Ya Kai City who was on a visit to enjoy the festivities. Thus, he volunteered to fight, but was soon so mangled by Nai Khanom Tom’s kicks that no one dared to challenge him further.
However, Lord Mangra was so enthralled with Thai boxing that he summoned Nai Khanom Tom to reward him, asking which he would prefer, money or beauteous wives. Without hesitation, Nai Khanom Tom said he would take the wives, because money was easier to find. So Lord Mangra awarded him two Burmese girls from the Mon tribe. In time, Nai Khamon Tom took his lovely wives to Thailand, where he lived with them until the end of his life.
He is considered the first Thai boxer to have imprinted the art of Thai boxing with dignity, and who gave it such a reputation beyond Thailand’s borders that the episode remains engraved in the history of Burma until this day.
(article from Thai Boxing Association of the U.S.A.http://www.thaiboxing.com)
No comments:
Post a Comment