"พระราชินีคือรอยยิ้มของฉัน"
"She is my smile"
Chaisak Chaiboon : Artist
Queen Sirikit is regarded as mother to all Thai people, thus her birthday is also celebrated as Mother’s Day and observed as a Thai national holiday.
The Early Years
Her Majesty Queen Sirikit is the daughter of H.H. Prince Chandaburi Suranath (M.C. Nakkhat Mongkol Kitiyakara) and his consort Mom Luang Bua Kitiyakara (nee Mom Luang Bua Snidvongs). Prince Chandaburi Suranath was the third son of H.R.H. Prince Chandaburi Suranath and H.S.H. Princess Absarasman Kitiyakara.
She was born on August 12, 1932. The year 1932 is a significant one: it was the year when constitutional monarchy was introduced into Thailand. Her father was a prominent and capable Major-General in the Thai Army at the time of the constitutional change. He left the army and went to serve as First Secretary at the Thai Legation in Washington D.C. As HM the Queen was then still a little child, she remained in Bangkok in the charge of her relatives. She did not see her parents again until their return home.
She attended the Kindergarten class at Rajini School. But subsequently went to St. Francis Xavier School at Samsen District in Bangkok in order to be nearer to home. Her father later on became Thai Minister to France, to Denmark and ultimately Ambassador to the Court of St. James. Her Majesty accompanied him and continued her general education in the three countries and lastly in Switzerland.
She was born on August 12, 1932. The year 1932 is a significant one: it was the year when constitutional monarchy was introduced into Thailand. Her father was a prominent and capable Major-General in the Thai Army at the time of the constitutional change. He left the army and went to serve as First Secretary at the Thai Legation in Washington D.C. As HM the Queen was then still a little child, she remained in Bangkok in the charge of her relatives. She did not see her parents again until their return home.
She attended the Kindergarten class at Rajini School. But subsequently went to St. Francis Xavier School at Samsen District in Bangkok in order to be nearer to home. Her father later on became Thai Minister to France, to Denmark and ultimately Ambassador to the Court of St. James. Her Majesty accompanied him and continued her general education in the three countries and lastly in Switzerland.
Chaisak Chaiboon : Artist
It was while her father was stationed in Paris that she first met His Majesty King Bhumibol Adulyadej, who was then studying in Switzerland but went now and then to Paris. The chance meeting in Paris ripened into friendship and understanding. When His Majesty met with a serious motor car accident in Geneva, Switzerland and had to stay in a hospital at Lausanne, Her Majesty was a frequent visitor. When His Majesty was well again and left the hospital, He was graciously pleased to arrange for Her Majesty to continue her studies at “Riante Rive”, a boarding school in Lausanne.
Her Majesty has always been very devoted to Her children...
Her Majesty has always been very devoted to Her children.
On July 19, 1949 Their Majesties were quietly engaged in Lausanne. On March 24, 1950, Their Majesties landed in Bangkok by ship after a long absence. On April 28 of the same year, the Royal Wedding took place at Padumawan Palace before the Queen Grandmother. As a democratic King and Queen, Their Majesties signed their names in the Registry Book of Marriages. Prince Chandaburi Suranath also appended his signature in the book to show that he permitted his daughter, who was then under age and required her father’s consent to the marriage, to go through the ceremony of marriage. His Majesty then crowned HM the Queen in conformity with Thai tradition.
Their Majesties have four children, namely: Princess Ubolratana, born on April 5, 1951, His Royal Highness Prince Maha Vajiralongkorn, born on July 28, 1952, Her Royal Highness Princess Maha Chakri Sirindhorn, born on April 2, 1955 and Her Royal Highness Princess Chulabhorn, born on July 4, 1957.
Their Majesties took great care in the education of their children in order to prepare them to meet the various duties which they had to undertake in later life. A choice had to be made between private tutoring and sending the children to an ordinary school. Private tutoring is a good medium for imparting knowledge, but it lacks human contact with children of similar ages. Attendance at an ordinary school also has its drawbacks. From experience, it would appear that teachers, pupils and even parents are subjected to biases either favorable or unfavorable. In order to avoid these inconveniences, His Majesty, with the entire concurrence of Her Majesty, set up a school in the compound of Chitralada Villa. Better control and supervision could thus be assured. The school was established and registered in accordance with the law in November 1958. There were about 78 children in the school. The classmates of the Royal children were sons and daughters of ordinary people of various vocations. In the year 2007 the number of Chitralada School children increased to 1,822 with 285 regular teachers and several part-time teachers.
Her Majesty has always been very devoted to Her children. During their younger days, she used to spend as much time with them as Her duties would allow, and kept close supervision on all their activities. When Her Majesty was in the United States of America during the State Visit with His Majesty in 1960, a TV representative asked Her what Her favorite hobby was. The reply was: “Looking after my children!”
Chaisak Chaiboon
Spectacular and Hard to Describe
Janine Yasovant
It is a great pleasure for me to introduce a Thai southern artist who is also currently working as a coordinator of art in the South of Thailand after working as Art Director for a Thai company (Amarin Printing and Publishing Co., Ltd.) that publishes Home and Garden, Preaw Weekend and other popular magazines in Thailand. He received Bachelor’s and Master’s degrees from Silpakorn University. Many universities tried to recruit him to be a lecturer but he declined and chose to work in a private company as it was more convenient for him. For many years, he never stopped doing what he loved the most: woodcut printmaking. I must say that his works are so spectacular and hard to describe. As he came from the South of Thailand, the main inspiration of his woodcuts might originate from movement stances of the Sila dance which is a ceremonial battle dance of Muslims in the South.
Impressively, many years ago when the monsoon hit the gulf of Thailand, his imagination portrayed the image of monsoon in the form of abstract art well. The viewers could feel something more insightful than just looking at a piece of artwork.
Chaisak is the one who came up with the concept about the blank space and the shape of a tree in his abstract works. Back then he created bigger woodcuts to print on sa paper (traditional handmade paper sheets) because there was no woodcut press for the size of 300 cm x 420 cm. He also applied shapes, branches, leaves to create a floating frame like a hanging mobile. His woodcut printmaking could be a prototype model to bring out a genuine abstract concept to be used for future development.
After 40 years living in Bangkok, Chaisak returned to Songkla Province and determined to devote himself to the community in order to create something easier to understand than his previous abstract works. His wish is to provide more opportunities to everyone especially young people in the community. He began to paint nine portraits of the royal family and sent them to an auction to raise money for the hospital without deducting expenses. This was to help his hometown and community.
In my view, Chaisak’s paintings are not inferior to his woodcut printmaking in any way. The making of paintings always fascinates me and I wish all people in his hometown to be proud of his achievements.
Here is the interview:
JY: Please tell us about your art activity after your return to the South of Thailand.
CC: As for my coming back to the South after 40 years in Bangkok, my main concerns right now are not only working on my own personal art but also supporting young artists and promoting art in the community I lived in. Natawee is a small district in Songkla Province that still needs all kinds of development, particularly art education for pupils and instructors as well as the accessibility of art for people in the community as they still need help and promotion.
In the beginning, I painted nine portraits of the royal family to raise funds for the district hospital without deducting expenses. During the time when the Princess Sirindhorn visited the hospital, the director of the hospital asked for my extra help to decorate the 5-floor building.
As a coordinator, I talked to the community to ask for their cooperation to do an art activity on this very special occasion. I also presented my concept and working process to around 300 people including the leaders, teachers and students in that area. In the end, we had 300 paintings to be organized as a whole set and then these paintings were decorated in different areas of the hospital. That project was very satisfactory. It makes me think that if we give more opportunities for the community to continue it will be certainly beneficial for the community as most people are happy and willing to do the activity. Moreover, it is a great way to find more talented individuals among the young students so they will have a guideline to study art if they wish to continue art education in the future. This also could help to partially solve the shortage of art students for three universities that teach art courses. I already proposed this idea to the Cultural Office in Songkla Province.
In general, Songkla Province, in my view, has potential in many aspects and it is in the period of restoring the former glory from the past by renovating and maintaining the old city. Recently, some private organizations renovated old buildings and founded the art museum within the large area in the old city as they had hoped Songkla to be the center of southern art.
JY: I have seen you mix media art when you painted the portraits of the kings in the Chakri Dynasty. I am also curious about loft powder technique. How did you come across it?
CC: While I was renovating my house by applying loft powder to the walls, my actual touching on the surface and some of my technical knowledge told me that the technique was still plausible to be developed and used in painting on canvas.
At first, I tried to paint on the wall to see how to draw and paint on the painting frame like coloring on canvas. I also have to find the appropriate kind of cloth before applying loft powder on it. Moreover, I have to find out how to prevent charcoal, crayon and chalk color from losing the intensity of color shade as well as how to blendpowder, oil, chalk, acrylic color, coffee charcoal and crayon or apply surface coating with wax, paraffin, color coating from Bager, water urethane. I have to look at the durability of piece of artwork, color absorbing property including painting on the surface. All of the issues will be tested practically. Fortunately, pencil color, charcoal, crayon and chalk color can be applied on the surface permanently using the given technique I found.
ชัยศักดิ์ ชัยบุญ
จานีน ยโสวันต์
เป็นความรู้สึกที่ดีสำหรับดิฉันที่ได้แนะนำศิลปินไทยภาคใต้ที่ในขณะนี้ท่าน ทำงานเป็นผู้ประสานงานด้านศิลปะในภาคใต้ของประเทศไทยหลังจากที่ทำงานในตำแหน่งผู้อำนวยการศิลป์ให้กับบริษัท (อัมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด) ที่ได้จัดพิมพ์หนังสือบ้านและสวน แพรวสุดสัปดาห์ และแมกกาซีนที่มีชื่อเสียงหลายฉบับในประเทศไทย คุณชัยศักดิ์ จบการศึกษาระดับปริญญาตรีและโทจากมหาวิทยาลัยศิลปากรมหาวิทยาลัยหลายแห่งชักชวนให้ไปเป็นอาจารย์แต่คุณชัยศักดิ์ปฎิเสธและเลือกทำงานที่บริษัทเอกชนเพราะว่ามีความเหมาะสมกับกับตนเองมากกว่า เป็นเวลาหลายปีแล้วที่คุณชัยศักดิ์ไม่เคยหยุดทำในสิ่งที่ตนเองรักมากที่สุดคืองานภาพพิมพ์แกะไม้ ดิฉันขอพูดว่าผลงานของคุณชัยศักดิ์มีความโดดเด่นและยากที่จะอธิบาย เนื่องด้วยว่าคุณชัยศักดิ์มาจากทางภาคใต้ของประเทศไทย แรงบันดาลใจหลักของงานภาพพิมพ์แกะไม้อาจมาจากท่วงท่าการเคลื่อนไหวของการรำสิละซึ่งเป็นพิธิการร่ายรำต่อสู้ของชาวมุสลิมในภาคใต้ ที่น่าประทับใจก็คือเมื่อหลายปี
มาแล้วตอนที่ลมมรสุมพัดเข้ามาในอ่าวไทย จินตนาการของเขาได้แสดงภาพของมรสุมในลักษณะของภาพนามธรรมได้ดี ผู้เข้าชมมีความรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่ดูลึกซึ้งกว่าการชมดูภาพเขียนชิ้นหนึ่ง คุณชัยศักดิ์เป็นผู้ที่วางแนวคิดบน พื้นที่ว่างและรูปต้นไม้ในผลงานภาพนามธรรมของเขา ในตอนนั้นเขาสร้างภาพพิมพ์ที่มีขนาดใหญ่เพื่อพิมพ์ลงกระดาษสา (แผ่นกระดาษทำด้วยมือแบบดั้งเดิม) เพราะตอนนั้นยังไม่มีแท่นพิมพ์ที่รองรับขนาด 300 ซม. x 420 ซม. อีกทั้งยังได้ใส่รูปทรงต่างๆ กิ่งไม้ ใบไม้เพื่อสร้างโครงเหมือนกับโมบายแบบแขวน ผลงานภาพพิมพ์แกะไม้อาจเป็นต้นแบบที่จะดึงเอาแนวคิดนามธรรมที่แท้จริงเพื่อนำไปใช้กับผลงานในอนาคตหลังจาก 40 ปีที่อาศัยอยู่ในกรุงเทพ คุณชัยศักดิ์กลับมาที่จังหวัดสงขลาและมุ่งมั่นที่จะอุทิศตัวเองให้กับชุมชนเพื่อที่จะสร้างสิ่งที่เข้าใจได้ง่ายกว่าผลงานภาพนามธรรมที่ผ่านมา สิ่งที่มุ่งหวังคือให้โอกาสกับทุกคน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนรุ่นใหม่ในชุมชน เขาเริ่มวาดภาพพระบรมฉายาลักษณ์ 9 ภาพแล้วส่งไปประมูลเพื่อหาเงินให้กับโรงพยาบาลโดยที่ไม่หักค่าใช้จ่าย วิธีนี้เป็นการช่วยเหลือบ้านเกิดและชุมชน ในความคิดของ
ดิฉัน ภาพเขียนของคุณชัยศักดิ์ไม่ได้ด้อยไปกว่างานภาพพิมพ์แกะไม้แต่อย่างใด วิธีการเขียนภาพนั้นทำให้ดิฉันสนใจได้เสมอและอยากจะให้คนที่อยู่ที่ถิ่น บ้านเกิดของคุณชัยศักดิ์รู้สึกภาคภูมิใจกับผลงานของศิลปินท่านนี้
ต่อไปนี้เป็นบทสัมภาษณ์
จานีน: กรุณาเล่าเกี่ยวกับกิจกรรมทางศิลปะหลังจากที่คุณกลับมายัง
ภาคใต้ของประเทศไทย
ชัยศักดิ์:สำหรับการกลับมายังภาคใต้หลังจากเวลา 40 ปีในกรุงเทพ สิ่งที่ผมสนใจทำอยู่ในตอนนี้ไม่ใช่เพียงแค่ทำงานศิลปะส่วนตัวเท่านั้นแต่ยังรวมไปถึงการสนับสนุนศิลปินรุ่นใหม่และโปรโมทงานศิลปะในชุมชน
ที่ผมอาศัยอยู่ นาทวีเป็นอำเภอเล็กๆในจังหวัดสงขลาซึ่งยังต้องมีการพัฒนาในทุกรูปแบบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการศึกษาศิลปะสำหรับเด็กเล็กรวมไปถึงครูอาจารย์ เช่นเดียวกับการเข้าถึงศิลปะสำหรับคนในชุมชนที่
ยังต้องการความช่วยเหลือและการช่วยโปรโมทผลงานในตอนเริ่มแรกผมวาดภาพพระราชวงค์จำนวน 9 ภาพเพื่อหาทุนให้กับโรงพยาบาลประจำอำเภอโดยที่ไม่หักค่าใช้จ่าย ในตอนที่สมเด็จพระเทพฯ เสด็จพระดำเนินเยี่ยมโรงพยาบาล ผู้อำนวยการของโรงพยาบาลขอให้ผมทำการตกแต่งอาคาร 5 ชั้น ในฐานะของผู้
ประสานงานผมได้คุยกับชุมชนเพื่อขอความร่วมมือทำกิจกรรมศิลปะในโอกาสอันพิเศษนี้ ผมยังได้เสนอแนวคิดและขั้นตอนการทำงานให้กับคนอีก 300 คนรวมทั้งกลุ่มผู้นำ ครูอาจารย์ และนักเรียนในพื้นที่นั้น
ท้ายที่สุดเราได้ภาพวาดทั้งหมด 300 ภาพเพื่อจัดเตรียมเป็นชุดเดียวกันและหลังจากนั้นภาพทั้งหมดจะถูกจัดแสดงในบริเวณต่างๆ ของโรงพยาบาล โครงการนี้ได้ผลตอบรับเป็นที่น่าพอใจมาก ทำให้ผมคิดว่าถ้าเราให้โอกาสกับชุมชนให้ดำเนินการต่อไปให้มากกว่านี้ มันจะเป็นประโยชน์สำหรับชุมชนอย่างแน่นอนเพราะทุกคนมีความสุขและเต็มใจทำกิจกรรม นอกเหนือไปจากนี้ก็เป็นหนทางที่ดีในการค้นหาผู้ที่มีพรสวรรค์ในหมู่นักเรียนเพื่อที่ใด้แนวทางการศึกษาศิลปะถ้าพวกเขาอยากเรียนศิลปะต่อไปในอนาคต และสิ่งนี้ยังช่วยแก้ปัญหาการขาดแคลนนักเรียนศิลปะบางส่วนให้กับมหาวิทยาลัย 3 แห่งที่มีการเรียนการสอนวิชาศิลปะ ผมได้เสนอแนวคิดนี้ให้กับสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดสงขลาเรียบร้อยแล้วโดยทั่วไปแล้วจังหวัดสงขลาในความคิดของผมนั้นมีศักยภาพในหลายๆด้านและตอนนี้ยังอยู่ในช่วงการฟื้นฟูความรุ่งเรืองจากอดีตกาลโดยการบูรณะและบำรุงรักษาเมืองเก่า เมื่อไม่นานมานี้บริษัทเอกชนบางรายได้ทำการปรับปรุงอาคารหลังเก่าและจัดตั้งพิพิธภัณฑ์ศิลปะภายในพื้นที่ขนาดใหญ่ในเมืองเก่าด้วยความหวังว่าสงขลาจะเป็นศูนย์กลางของศิลปะทางภาคใต้
จานีน: ดิฉันได้เห็นงานสื่อผสมตอนที่คุณวาดรูปพระมหากษัตริย์ในราชวงค์จักรี ดิฉันยังรู้สึกสงสัยกับเทคนิคปูนลอฟท์ อาจารย์ไปพบเจอเทคนิคนี้ได้อย่างไร
ชัยศักดิ์: ตอนที่ผมกำลังปรับปรุงบ้านโดยการทาปูนลอฟท์ที่กำแพง การสัมผัสกับพื้นผิวโดยตรงและความรู้ทางด้านเทคนิคได้บอกกับผมว่าเทคนิคนี้มีความเป็นไปได้ที่จะนำมาพัฒนาและใช้ในการเขียนภาพลงบน
ผ้าใบ ในตอนแรกผมลองเขียนลงบนกำแพงดูก่อนเพื่อดูว่าจะวาดและลงสีบนเฟรมวาดรูปเหมือนกับการใช้สีบนผ้าใบใด้อย่างไร ผมต้องค้นหาชนิดของผ้าที่เหมาะสมก่อนที่จะทาปูนลอฟท์ลงบนผ้าอีกด้วยและต้อง
หาวิธีขัดขวางไม่ให้สีถ่านชาโคล สีเครยอง และสีชอล์กสูญเสียความเข้มของสีและวิธีผสมสีฝุ่น สีน้ำมัน สีชอล์ก สีอะครีลิก สีกาแฟชาโคลและดินสอสี หรือการเคลือบพื้นผิวโดยใช้ขี้ผึ้ง พาราฟิน สารเคลือบสีของเบเยอร์
ยูริเทนน้ำ ผมยังต้องดูความทนทานของชิ้นงาน สมบัติการดูดซึมสี รวมไปถึงสีที่ใช้บนพื้นผิว ปัญหาอุปสรรคทั้งหมดจะถูกนำมาทดสอบในทางปฎิบัติ แต่โชคดีที่ว่าดินสอสี สีถ่านชาโคล สีเครยองและ
สีชอล์กสามารถใช้ลงบนพื้นผิวได้อย่างถาวรโดยใช้เทคนิคที่ผมได้ค้นพบมา
Long Live Her Majesty The Queen.
The mission statement of the IMTF UK is to help others, to help others.
No comments:
Post a Comment