Thank you Tony Jaa
Muay Thai (Thai: มวยไทย, RTGS: muai thai, pronounced mūa̯j tʰājAbout this soundlisten or literally Thai boxing is a combat sport of Thailand that uses stand-up striking along with various clinching techniques.This discipline is known as the "art of eight limbs" as it is characterized by the combined use of fists, elbows, knees, and shins.Muay Thai became widespread internationally in the 20th century, when practitioners from Thailand began competing in kickboxing, mixed rules matches, as well as matches under Muay Thai rules around the world. The professional league is governed by The Professional Boxing Association of Thailand (P.A.T) sanctioned by The Sports Authority of Thailand (SAT), and World Professional Muaythai Federation (WMF) overseas.
It is similar to related styles in other parts of the Indian cultural sphere, namely Lethwei in Myanmar, Pradal Serey in Cambodia, Muay Lao in Laos, and Tomoi in Malaysia.
The history of Muay Thai can also be traced to the middle of the 18th century. During the battles between the Burmese of the Konbaung Dynasty and Siam, the famous fighter Nai Khanomtom was captured in the year 1767. The Burmese knew of his expertise in hand-to-hand combat and gave him an opportunity to fight for his freedom. Nai Khanomtom managed to knock out ten consecutive Burmese contenders. Impressed by his boxing skill, he was freed by his captors and allowed to return to Siam. He was acknowledged as a hero, and his fighting style became known as Siamese-Style boxing, later to be known as Muay Thai. This fighting style was soon to be recognized as a national sport.
Muay boran, and therefore Muay Thai, was originally called by more generic names such as Toi muay or simply muay. As well as being a practical fighting technique for use in actual warfare, muay became a sport in which the opponents fought in front of spectators who went to watch for entertainment. These muay contests gradually became an integral part of local festivals and celebrations, especially those held at temples. Eventually, the previously bare-fisted fighters started wearing lengths of hemp rope around their hands and forearms. This type of match was called muay khat chueak (มวยคาดเชือก). Kickboxing was also a component of military training and gained prominence during the reign of King Naresuan in 1560 CE.
Muay Thai is referred to as the "Art of Eight Limbs" or the "Science of Eight Limbs", because it makes use of punches, kicks, elbows and knee strikes, thus using eight "points of contact", as opposed to "two points" (fists) in boxing and "four points" (hands and feet) used in other more regulated combat sports, such as kickboxing and savate.[5] A practitioner of Muay Thai is known as a nak muay. Western practitioners are sometimes called Nak Muay Farang, meaning "foreign boxer"
19th century
Muay Thai championship boxing match in Sterling, VA
The ascension of King Chulalongkorn (Rama V) to the throne in 1868 ushered in a golden age not only for muay but for the whole country of Thailand. Muay progressed greatly during the reign of Rama V as a direct result of the king's personal interest in the sport. The country was at peace and muay functioned as a means of physical exercise, self-defense, attacking, recreation, and personal advancement.
Modernization
1909-1910: King Chulalongkorn formalizes Muay (Boran) by awarding (in 1910) 3 muen to victors at the funeral fights for his son (in 1909). The region style: Lopburi, Korat, and Chaiya.
1913: British boxing introduced into the curriculum of the Suan Kulap College. The 1st descriptive use of the term “Muay Thai”
1919: British boxing and Muay taught as one sport in the curriculum of the Suan Kulap College. Judo also offered.
1921: 1st permanent ring in Siam at Suan Kulap College. Used for both Muay and British Boxing.
1923: Suan Sanuk Stadium. First international style 3-rope ring with red and blue padded corners, near Lumpinee Park. Muay and British Boxing.
King Rama VII (r. 1925–35) pushed for codified rules for muay, and they were put into place. Thailand's first boxing ring was built in 1921 at Suan Kularp. Referees were introduced and rounds were now timed by kick. Fighters at the Lumpinee Boxing Stadium began wearing modern gloves, as well as hard groin protectors, during training and in boxing matches against foreigners. Traditional rope-binding (Kaad Chuek) made the hands a hardened, dangerous striking tool. The use of knots in the rope over the knuckles made the strikes more abrasive and damaging for the opponent while protecting the hands of the fighter.[10] This rope-binding was still used in fights between Thais but after the occurrence of a death in the ring, it was decided that fighters should wear gloves and cotton coverlets over the feet and ankles. It was also around this time that the term "Muay Thai" became commonly used, while the older form of the style came to be known as "Muay Boran", which is now performed primarily as an exhibition art form.
In 1993, the International Federation of Muaythai Amateur, or IFMA was inaugurated. It became the governing body of amateur Muay Thai consisting of 128 member countries worldwide and is recognized by Olympic Council of Asia.
In 1995, World Muaythai Council, the oldest and largest professional sanctioning organizations of Muay Thai was set up by the Royal Thai Government and sanctioned by the Sports Authority of Thailand.
In 1995, the World Muay Thai Federation was founded via the merger of two existing organizations, and established in Bangkok becoming the federation governing international Muay Thai. As of August 2012, it had over 70 member countries. Its President is elected at the World Muay Thai Congress.
In 2006, Muay Thai was included in SportAccord with IFMA. One of the requirements of SportAccord was that no sport can have a name of a country in its name. As a result, an amendment was made in the IFMA constitution to change the name of the sport from "Muay Thai" to "Muaythai" – written as one word in accordance with Olympic requirements.
In 2014 Muay Thai was included in the International World Games Association (IWGA) and will be represented in the official programme of The World Games 2017 in Wrocław, Poland.
In January 2015, Muay Thai was granted the Patronage of the International University Sports Federation (FISU) and on March the 16th to the 23rd, 2015 the first University World Muaythai Cup will be held in Bangkok.
Today, there are thousands of gyms spread out across the globe.
Folklore
According to Thai folklore at the time of the fall of the ancient Siamese capital of Ayutthaya Kingdom in 1767, the invading Burmese troops rounded up thousands of Siamese and took them to Burma as prisoners. Among them were a large number of Thai boxers, who were taken to the city of Ava.
In 1774, in the Burmese city of Rangoon, the Burmese King Hsinbyushin (known in Thai as "King Mangra") decided to organize a seven-day, seven-night religious festival in honor of Buddha's relics. The festivities included many forms of entertainment, such as the costume plays called likay, comedies and farces, and sword-fighting matches. At one point, King Hsinbyushin wanted to see how Muay Boran would compare to the Lethwei (Burmese Boxing). Nai Khanomtom was selected to fight against the Burmese champion. The boxing ring was set up in front of the throne and Nai Khanomtom did a traditional Wai Kru pre-fight dance, to pay his respects to his teachers and ancestors, as well as the spectators, dancing around his opponent. This amazed and perplexed the Burmese people, who thought it was black magic. When the fight began, Nai Khanomtom charged out, using punches, kicks, elbows, and knees to pummel his opponent until he collapsed.
However the Burmese referee said the Burmese champion was too distracted by the dance, and declared the knockout invalid. The King then asked if Nai Khanomtom would fight nine other Burmese champions to prove himself. He agreed and fought them all, one after the other with no rest periods in between. His last opponent was a great kickboxing teacher from Rakhine. Nai Khanomtom mangled him by his kicks and no one else dared to challenge him.
King Mangra was so impressed that he allegedly remarked that "Every part of the Siamese is blessed with venom. Even with his bare hands, he can fell nine or ten opponents. But his Lord was incompetent and lost the country to the enemy. If he had been any good, there was no way the City of Ayutthaya would ever have fallen."
King Mangra granted Nai Khanomtom freedom along with either riches or two beautiful Burmese wives. Nai Khanomtom chose the wives as he said that money was easier to find. He then departed with his wives for Siam. Other variations of this story had him also winning the release of his fellow Thai prisoners. His feat is celebrated every March 17 as Boxer's Day or National Muay Boran Day in his honor and that of muay boran's.
Today, some have wrongly attributed the legend of Nai Khanomtom to King Naresuan, who spent his youth as a royal hostage in Burma while Ayutthaya was a Burmese vassal. However, Nai Khanomtom and King Naresuan lived almost two centuries apart.
มวยไทย เป็นศิลปะการต่อสู้จากประเทศไทย มีความโดดเด่นด้านเทคนิคการกอดคอต่อสู้ซึ่งเป็นการใช้ทั้งกายและใจ สำหรับการต่อสู้ที่ใช้ร่างกายเป็นอาวุธ โดยเป็นที่รู้จักว่าเป็น "นวอาวุธ" ซึ่งประกอบด้วยการโจมตีจากร่างกายทั้ง หมัด, ศอก, เข่า และเท้า หากมีการเตรียมพร้อมด้านร่างกายดี จะก่อให้เกิดอาวุธที่มีอานุภาพ มวยไทยได้เป็นที่แพร่หลายในระดับนานาชาติในช่วงศตวรรษที่ยี่สิบ เมื่อเหล่านักมวยไทยสามารถเป็นฝ่ายชนะนักต่อสู้ที่มีชื่อเสียงในแขนงอื่นซึ่งการแข่งขันมวยไทยในระดับอาชีพ ได้รับการดูแลโดยสภามวยไทยโลก
ปัจจุบัน ทางสหพันธ์มวยไทยสมัครเล่นนานาชาติ (IFMA) มีแผนที่จะผลักดันกีฬามวยไทยเข้าสู่กีฬาโอลิมปิก และใน พ.ศ. 2557 ทางองค์การสหประชาชาติได้ให้การยอมรับมวยไทยเป็นกีฬาแห่งประชาคมโลก โดยได้มีการลงนามข้อตกลงความร่วมมือกับสภามวยไทยโลก และสหพันธ์มวยไทยสมัครเล่นนานาชาติ
ประวัติศาสตร์อันยาวนานของมวยไทยเริ่มมีและใช้กันในการสงครามในสมัยก่อน ซึ่งแตกต่างจากมวยไทยในปัจจุบันที่ใช้เป็นการกีฬา โดยมีการใช้นวมขึ้นเพื่อป้องกันการอันตรายที่เกิดขึ้น มวยไทยยังคงได้ชื่อว่า ศาสตร์การโจมตีทั้งแปด ซึ่งรวม สองมือ สองเท้า สองศอก และสองเข่า (บางตำราอาจเป็น นวอาวุธ ซึ่งรวมการใช้ศีรษะโจมตี หรือ ทศอาวุธ ซึ่งรวมการใช้บั้นท้ายกระแทกโจมตี)
มวยไทยสืบทอดมาจากมวยโบราณ ซึ่งแบ่งออกเป็นแต่ละสายตามท้องที่นั้น ๆ โดยมีสายสำคัญหลัก เช่น มวยท่าเสา (ภาคเหนือ) มวยโคราช (ภาคอีสาน) มวยไชยา (ภาคใต้) มวยลพบุรีและมวยพระนคร (ภาคกลาง) มีคำกล่าวไว้ว่า "หมัดหนักโคราช ฉลาดลพบุรี ท่าดีไชยา ไวกว่าท่าเสา"
ในสมัยโบราณจะมี สำนักเรียน (สำนักเรียนมวย แตกต่างจาก ค่ายมวย คือ สำนักเรียนจะมีเจ้าสำนัก หรือ ครูมวย ซึ่งมีฝีมือและชื่อเสียงเป็นที่เคารพรู้จัก มีความประสงค์ที่จะถ่ายทอดวิชาไม่ให้สูญหาย โดยมุ่งเน้นถ่ายทอดให้เฉพาะศิษย์ที่มีความเหมาะสม ส่วน ค่ายมวย เป็นที่รวมของผู้ที่ชื่นชอบในการชกมวย มีจุดประสงค์ที่จะแลกเปลี่ยนวิชาความรู้เพื่อนำไปใช้ในการแข่งขัน-ประลอง) โดยแยกเป็น สำนักหลวง และ สำนักราษฎร์ บ้างก็ฝึกเรียนร่วมกับเพลงดาบ กระบี่ กระบอง พลอง ทวน ง้าวและมีดหรือการต่อสู้อื่น ๆ เพื่อใช้ในการต่อสู้ป้องกันตัวและใช้ในการสงคราม มีทั้งพระมหากษัตริย์และขุนนางแม่ทัพนายกองและชาวบ้านทั่วไป (ส่วนใหญ่เป็นชาย) และจะมีการแข่งขันต่อสู้-ประลองกันในงานวัด และงานเทศกาลโดยมีค่ายมวยและสำนักมวยต่างๆ ส่งนักมวยและครูมวยเข้าแข่งขันชิงรางวัล-เดิมพัน โดยยึดความเสมอภาค
บางครั้งจึงมีตำนานพระมหากษัตริย์หรือขุนนางที่เชี่ยวชาญการต่อสู้ปลอมตนเข้าร่วมแข่งขันเพื่อทดสอบฝีมือที่เป็นที่ปรากฏได้แก่ พระเจ้าเสือ (ขุนหลวงสรศักดิ์) พระเจ้าตากสินมหาราช พระยาพิชัยดาบหัก ครูดอก แขวงเมืองวิเศษไชยชาญ จนเมื่อไทยเสียกรุงแก่พม่า ปรากฏชื่อนายขนมต้ม ครูมวยชาวอยุธยา ซึ่งถูกกวาดต้อนเป็นเชลยศึกได้ชกมวยกับชาวพม่า ชนะหลายครั้งเป็นที่ปรากฏถึงความเก่งกาจเหี้ยมหาญของวิชามวยไทย ในสมัยอยุธยา ตอนปลายได้มีการจัดตั้งกรมทนายเลือกและกรมตำรวจหลวงขึ้นมีหน้าที่ในการให้การคุ้มครองกษัตริย์และราชวงศ์ ได้มีการฝึกหัดวิชาการต่อสู้ทั้งมวยไทยและมวยปล้ำตามแบบอย่างแขกเปอร์เซีย (อิหร่าน) จึงมีครูมวยไทยและนักมวยที่มีฝีมือเข้ารับราชการจำนวนมากและได้แสดงฝีมือในการต่อสู้ในราชสำนักและหน้าพระที่นั่งในงานเทศกาลต่างๆสืบต่อกันมาเป็นประจำ และเป็นที่น่าสังเกตว่า กองทัพกู้ชาติของพระเจ้าตาก ล้วนประกอบด้วยนักมวยและครูมวยที่มีชื่อเสียงในยุคนั้นจำนวนมาก ถึงกับได้มีการจัดตั้งเป็นหน่วยรบพิเศษ 3 กอง คือ กองทนายเลือก กองพระอาจารย์ และกองแก้วจินดา ซึ่งได้ปฏิบัติภารกิจที่สำคัญที่ทำให้คนไทยสิ้นความหวาดกลัวต่อทัพพม่า ในการรบที่บ้านนางแก้ว ราชบุรี จนอาจเรียกได้ว่า มวยไทยกู้ชาติ
มวยไทยสมัยรัตนโกสินทร์
กีฬามวยไทยได้รับความนิยมมากในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น ยุคที่นับว่าเฟื่องฟูที่สุดคือ รัชกาลที่ 5 พระองค์ได้ศึกษาฝึกฝนการชกมวยไทยและโปรดให้จัดการแข่งขันชกมวยหน้าพระที่นั่งโดยคัดเลือกนักมวยฝีมือดีจากภาคต่างๆ มาประลองแข่งขัน และพระราชทานแต่งตั้งให้มีบรรดาศักดิ์ ทั้งยังโปรดให้กรมศึกษาธิการ บรรจุการสอนมวยไทยเป็นวิชาบังคับ ในโรงเรียนฝึกหัดครูพลศึกษา มีการชกมวยถวายหน้าพระที่นั่งเป็นประจำจนถึงสมัย รัชกาลที่ 6 ที่วังสวนกุหลาบ ทั้งการต่อสู้ประลองระหว่างนักมวย กับครูมวยชาวไทยด้วยกัน และการต่อสู้ระหว่างนักมวย กับครูมวยต่างชาติ ในการแข่งขันชกมวยในสมัยรัชกาลที่ 6 ระหว่างมวยเลี่ยะผะ (กังฟู) ชาวจีนโพ้นทะเล ชื่อนายจี่ฉ่าง กับ นายยัง หาญทะเล ศิษย์เอกของ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ มีท่าจรดมวยแบบมวยโคราช ซึ่งเน้นการยืดตัวตั้งตระหง่านพร้อมที่จะรุกและรับโดยเน้นการใช้เท้าและหมัดเหวี่ยง และต่อมาได้เป็นแบบอย่างในการฝึกหัดมวยไทยในสถาบันพลศึกษาส่วนใหญ่ สมัย รัชกาลที่ 7 ในยุคแรกการแข่งขันมวยไทยใช้การพันมือด้วยเชือก จนกระทั่งนายแพ เลี้ยงประเสริฐ นักมวยจากท่าเสา จังหวัดอุตรดิตถ์ ต่อยนายเจียร์ นักมวยเขมร ด้วยหมัดเหวี่ยงควายถึงแก่ความตาย จึงเปลี่ยนมาสวมนวมแทน ต่อมาเริ่มมีการกำหนดกติกาในการชก และมีเวทีมาตรฐานขึ้นแห่งแรกคือเวทีมวยลุมพินีและเวทีมวยราชดำเนินจัดแข่งขันมวยไทยมาจนปัจจุบัน
แต่คำว่า มวยไทย มีมาใช้ในยุคหลังการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475 เพื่อให้สอดคล้องกับนโยบายชาตินิยม ในยุคที่มี น.ต.หลวงศุภชลาศัย ร.น. เป็นอธิบดีกรมพลศึกษา มีการออกพระราชบัญญัติมวยไทย ซึ่งแต่เดิมมวยไทยจะมีชื่อเรียกแตกต่างกันออกไปตามท้องถิ่น เช่น มวยโคราช, มวยไชยา และรวมถึงการก่อสร้างเวทีมวยมาตรฐานจวบจนปัจจุบัน คือ เวทีมวยลุมพินี และเวทีมวยราชดำเนิน
No comments:
Post a Comment